Arjen en Erik en de Verloren Stad
Door: Erik
Blijf op de hoogte en volg Arjen en Erik
31 Januari 2015 | Colombia, Taganga
De eerste week zit er alweer op en we zijn goed begonnen zullen we maar zeggen. De afgelopen vier dagen zijn we van de aardbodem verdwenen om diep in de jungle op zoek te gaan naar verloren schatten, maar laten we bij het begin beginnen.
Afgelopen zaterdag besloot Arjen toch maar eens langs te komen in Cartagena en de reis kon beginnen. Dat Cartagena mooi was, hebben jullie al uit de foto’s van vorig verhaal kunnen zien, maar het mooste had ik bewaard, de zonsondergang bij Café del Mar. Onder begeleiding van keiharde, maar toch relaxte loungemuziek ziet een fotograferende toeristenmassa aan de overprijste cervesas de zon boven een oude stadmuur in de zee verdwijnen. Conclusie: Mooi dorp dat Cartagena.
Tijd om door te gaan, naar Taganga. Dit kleine dorp , 3 uur ten oosten van Cartagena, is eigenlijk bekend om één reden, de nabijheid van de Sierra Nevada. Dit grote natuurgebied heeft twee van de grootste hoogtepunten van Colombia in zich, namelijk Tayrona (Strand) en de Ciudad Perdida (spaans voor verloren stad). Aangezien we al wat strand hadden gezien, kozen we ervoor om eerst de stad te gaan verkennen.
Het mooie aan de Ciudad Perdida is dat hij niet zo bekend is, in tegenstelling tot de Peruaanse tegenhanger Macchu Picchu. Net als het wereldwonder in Peru, wat we later nog gaan bekijken, is de Ciudad Perdida een verlaten hoofdstad van een inheemse stam. De stad is alleen te bereiken door een hike van bijna 25 kilometer door de jungle, wat ervoor zorgt dat er dagelijks minder dan 100 mensen de stad, die 10 keer zo groot is als Machu Picchu, bezoeken.
De hike is alleen met een gids voor een 4 of 5-daagse tour te boeken en ondanks dat wij natuurlijk vroegen of dit ook in 3 kon, moesten we genoegen nemen met de rustige reis van bijna 50 km in 4 dagen tijd. De hike zelf is precies wat je ervan verwacht, alleen dan erger. Begeleid door de Colombiaanse berggeit Jose Garcia vervloekten we onszelf en de stad als we zeiknat van het zweet, onder de muggenbulten boven op de zoveelste berg aankwamen. Aangemoedigd door een stuk fruit dat we iedere pauze kregen, lukte het de hele groep van 8 Europeanen en een Canadese om elke dag weer heel aan te komen. Iedere dag werd de vertrektijd vroeger, de kleding viezer, de muggenbulten groter, het zwemwater kouder en het uitzicht beter. Totdat we aan het begin van de derde dag aan de voet van de 1200 treden naar de stad stonden, die binnen een uurtje ook veroverd waren.
De stad was prachtig, met 1 groot nadeel. De huizen waren van hout en klei en toen de stad gevonden werd in 1975 was alles een oerwoud. Er staat dus geen huis meer overeind, maar alleen nog cirkels van de fundering, de paden tussen de huizen en enkele heilige plaatsen. Dat dit niets afdeed aan de magie van de bergstad is hopelijk genoeg in de foto’s te zien, die we snel toe zullen voegen. Dit alles werd overzien door de wakende ogen van het Colombiaanse leger, die een basis in de stad hebben om guerillas weg te jagen.
Al met al weten we dat we het eerste hoogtepunt al te pakken hebben, wat is dit een gave tocht. Het overwaden van rivieren, het veroveren van bergtoppen, de sport van Arjen om op ieder dier te gaan zitten, wat hem op een haar na een trap van een ezel had opgeleverd en het feit dat we vandaag voordat het 1 uur was, al 16 km hadden gelopen, zorgt ervoor dat deze tocht zeker de moeite waard was. Nu tijd om heel hard uit te gaan rusten op het strand van Tayrona!
Afgelopen zaterdag besloot Arjen toch maar eens langs te komen in Cartagena en de reis kon beginnen. Dat Cartagena mooi was, hebben jullie al uit de foto’s van vorig verhaal kunnen zien, maar het mooste had ik bewaard, de zonsondergang bij Café del Mar. Onder begeleiding van keiharde, maar toch relaxte loungemuziek ziet een fotograferende toeristenmassa aan de overprijste cervesas de zon boven een oude stadmuur in de zee verdwijnen. Conclusie: Mooi dorp dat Cartagena.
Tijd om door te gaan, naar Taganga. Dit kleine dorp , 3 uur ten oosten van Cartagena, is eigenlijk bekend om één reden, de nabijheid van de Sierra Nevada. Dit grote natuurgebied heeft twee van de grootste hoogtepunten van Colombia in zich, namelijk Tayrona (Strand) en de Ciudad Perdida (spaans voor verloren stad). Aangezien we al wat strand hadden gezien, kozen we ervoor om eerst de stad te gaan verkennen.
Het mooie aan de Ciudad Perdida is dat hij niet zo bekend is, in tegenstelling tot de Peruaanse tegenhanger Macchu Picchu. Net als het wereldwonder in Peru, wat we later nog gaan bekijken, is de Ciudad Perdida een verlaten hoofdstad van een inheemse stam. De stad is alleen te bereiken door een hike van bijna 25 kilometer door de jungle, wat ervoor zorgt dat er dagelijks minder dan 100 mensen de stad, die 10 keer zo groot is als Machu Picchu, bezoeken.
De hike is alleen met een gids voor een 4 of 5-daagse tour te boeken en ondanks dat wij natuurlijk vroegen of dit ook in 3 kon, moesten we genoegen nemen met de rustige reis van bijna 50 km in 4 dagen tijd. De hike zelf is precies wat je ervan verwacht, alleen dan erger. Begeleid door de Colombiaanse berggeit Jose Garcia vervloekten we onszelf en de stad als we zeiknat van het zweet, onder de muggenbulten boven op de zoveelste berg aankwamen. Aangemoedigd door een stuk fruit dat we iedere pauze kregen, lukte het de hele groep van 8 Europeanen en een Canadese om elke dag weer heel aan te komen. Iedere dag werd de vertrektijd vroeger, de kleding viezer, de muggenbulten groter, het zwemwater kouder en het uitzicht beter. Totdat we aan het begin van de derde dag aan de voet van de 1200 treden naar de stad stonden, die binnen een uurtje ook veroverd waren.
De stad was prachtig, met 1 groot nadeel. De huizen waren van hout en klei en toen de stad gevonden werd in 1975 was alles een oerwoud. Er staat dus geen huis meer overeind, maar alleen nog cirkels van de fundering, de paden tussen de huizen en enkele heilige plaatsen. Dat dit niets afdeed aan de magie van de bergstad is hopelijk genoeg in de foto’s te zien, die we snel toe zullen voegen. Dit alles werd overzien door de wakende ogen van het Colombiaanse leger, die een basis in de stad hebben om guerillas weg te jagen.
Al met al weten we dat we het eerste hoogtepunt al te pakken hebben, wat is dit een gave tocht. Het overwaden van rivieren, het veroveren van bergtoppen, de sport van Arjen om op ieder dier te gaan zitten, wat hem op een haar na een trap van een ezel had opgeleverd en het feit dat we vandaag voordat het 1 uur was, al 16 km hadden gelopen, zorgt ervoor dat deze tocht zeker de moeite waard was. Nu tijd om heel hard uit te gaan rusten op het strand van Tayrona!
-
31 Januari 2015 - 21:05
Stefan (bugle):
Yo Erik,
Ziet er goed uit man! Zo te zien heb je het prima naar je zin ;)
Wij helaas verloren met 59-89, hadden je goed kunnen gebruiken haha. Enjoy! -
01 Februari 2015 - 04:25
Juliën:
Mooi verhaal ouwe baas. Keep 'em coming! Wij proosten op jou hier in NYC in een Ierse pub. Even genieten van de Spurs vs Clippers. -
01 Februari 2015 - 16:00
Pake En Griet Zorgdrager:
Leuk verslag, maar van afstand moeilijk in te denken,toch probeer ik de moeilijkheden en de mooie kanten
van jullie tocht in te denken en zo goed en zo kwaad als het kan in te leven
De beste wensen en goede reis,groeten van Griet en PAKE. -
02 Februari 2015 - 11:36
Eveline:
Mooi verhaal en gave foto's jongens. Ik kan me wel goed indenken hoe het daar is en krijg bijna heimwee van die foto's en verhalen van jullie. Geniet met volle teugen van het bijzondere Colombia! Jullie begrijpen ondertussen vast wel waarom het motto van Colombia is: Colombia es pasión! ;-)
liefs -
02 Februari 2015 - 18:54
Mieke En Jan:
Fijne foto's mannen.
Loopt er nu een varkentje met een gebroken ruggetje?
We wensen jullie nog veel leuke avonturen. -
08 Februari 2015 - 12:41
Opa En Oma Van Gulik:
Lieve Arjen, We hebben je berichten gelezen en je foto's gezien. Wat een prachtige reis maar het lijkt ons wel vermoeiend (Opa vindt het kijken naar de foto's al vermoeiend). Hebben jullie lekker genoten van de voetbalwedstrijd (waarvan we de foto's op facebook zagen)? De groeten van Mettin die vroeg hoe het met je ging. Geniet maar lekker en pas wel op jezelf. We zien uit naar je volgende bericht.
Groeten, xx, Opa en Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
