All you need is Ecuador!

Dag lieve kijkbuiskinderen,


Na bijna twee weken rondbanjeren in Ecuador werd het weer de hoogste tijd om het thuisfront op de hoogte te stellen van onze doldwaze avonturen. Doldwaas vraagt u zich af? Jazeker, dat leest u goed. Hieronder volgt het verhaal over onze eerste belevenissen in Ecuador die gekenmerkt worden door adrenaline, uitputting, en romantische-, maar ook zeker adembenemde momenten.


Na een soepele vlucht van Medellin naar Quito stond de tweede landenstempel in het paspoort. Op een of andere manier heb je altijd wel het idee dat Ecuador een mooi land is, maar een eerste indicatie van de echte pracht komt pas als je de gates uitloopt en de grote borden ziet staan met ‘Amazon, Andes, Pacific, Galapagos. All you need is Ecuador’. Dat is nog eens wat anders dan ‘Veluwe, wiet, Noordzee. Hup Holland’..


Het hostel (Secret garden hostel) is gelegen op een uitstekende lokatie, op de rand van het oude stadscentrum van Quito (net als Cartagena uitgeroepen tot UNESCO werelderfgoed). Het hostel heeft op de vijfde verdieping ook nog een dakterras waarvandaan je kan genieten van een ontbijt met prachtig uitzicht over het oude gedeelte van de stad (zie foto). Dit prikkelde onze zintuigen dusdanig dat we besloten om de eerste dag na aankomst maar gelijk een stadswandeling te doen (natuurlijk deden we dit ook een beetje om onze ouders thuis trots te maken (kijk eens wat een culture kinders wij hebben!)). Tijdens deze dag hebben we verschillende kerken bezocht, waarvan een van binnen volledig bekleed was met goud. Ook hebben we een museum bezocht over de verschillende historische tijdperken van het land.


Na dit culturele deel van de reis vonden we het tijd voor wat meer fysieke inspanning, en hoe kan dit beter dan gelijk maar een van de hoogste actieve vulkanen van Zuid-Amerika te beklimmen (Cotopaxi, 5897m)?! Als twee sportieve jongelui van begin twintig moet dat toch geen probleem zijn, dachten wij. Nou, daar hadden we dus een kleine vergissing gemaakt. Ten eerste waren we vergeten dat we uit Nederland komen en dus ook helemaal niet gewend zijn aan het beklimmen van bergen, laat staan het beklimmen van hoge bergen. Ten tweede hadden we de invloed van de hoogte onderschat. Elke 5500 meter halveert de hoeveelheid zuurstof in de lucht, waardoor je al snel last krijgt van hoogteziekte. Na drie dagen rondlopen in Quito (ongeveer 2800m) waren we bovendien nog niet erg geaklimatiseerd, wat de tocht er allemaal niet makkelijker op maakte. Maar goed, vol goede moed werden we om middernacht gewekt tijdens een klein dutje in een berghutje, zodat we om 1.00 ’s nachts op pad konden gaan, uitgerust met dikke winterkleding, een helm met hoofdlamp en ijzers voor onder de laarzen om de gletsjers te bestijgen. Een lange tijd ging het goed, maar op een hoogte van 5500m moesten we toch capituleren; de hoogte werd ons uiteindelijk toch te machtig. Vervolgens hebben we op een hoogte van 5100m met zijn tweeën en de gids een prachtige zonsopkomst meegemaakt (romantisch moment #1).

Eenmaal teruggekomen in Quito hadden we een aantal dagen over voor het volgende grote avontuur begon: een zesdaagse cruise tussen de Galapagos-eilanden door. Deze dagen tussendoor hebben we besteed aan een trip naar Mitad del Mundo, het hoogste punt op de evenaar. Helaas was er 200 jaar geleden een klein rekenfoutje gemaakt bij het bepalen van de positie van de evenaar, waardoor we nu twee evenaars moesten bezoeken op een afstand van ongeveer 200 meter uit elkaar. De andere dag zijn we met een kabelbaan naar een uitkijkpunt gegaan, vanwaar we een uitstekend uitzicht hadden over Quito. Toch wel confronterend om er op zo een manier achter te komen dat Zaandam of Monster eigenlijk helemaal niet zulke grote en belangrijke steden zijn als we altijd voor ogen hadden!


Na deze “tussendagen” dus op naar een van de absolute hoogtepunten van de reis: de Galapagoseilanden. Het heeft wat gekost, maar de zesdaagse boottocht langs de eilanden waren elke cent dubbel en dwars waard. De natuur, en dan vooral alle dieren die er rondlopen en zwemmen zijn werkelijk adembenemend. Aangekomen op de eilanden werden we telkens opgewacht door een groot leger aan land- en zeeleguanen, zeeleeuwen, reuzenschildpadden, pinguins en flamingo’s.


Het meest indrukwekkende waren nog wel de dagelijkse snorkelsessies, waarbij je op nog geen meter afstand zwemt van zeeleeuwen, zeeschildpadden, (ongevaarlijke) haaien en reusachtige roggen. Het mooie van de Galapagos is dat de dieren weten dat ze niets hoeven te vrezen voor de mensen, waardoor ze dus ook niet schuchter zijn. ’s Avonds hadden we verschillende keren Galapagos haaien om de boot cirkelen die jaagden op de zeeleeuwen. Bovendien hebben we tijdens de cruise dagelijks prachtige zonsopkomsten, zonsondergangen en sterrenhemels gezien (romantische momenten #2 t/m 6). Over het weer mochten we trouwens ook niet klagen: elke dag rond de 30 graden en erg zonnig. Het deed dan ook pijn om dit stukje paradijs op aarde weer te verlaten voor het koudere Quito.


Vanavond gaan we snel door op een vierdaagse jungletour door de Ecuadoriaanse amazone, waar weer een hoop op het programma hebben staan. We zullen ons dus niet hoeven te vervelen de komende dagen! Nu nog maar even de stad in voor een goeie lunch en om de laatste benodigdheden voor de jungletocht op de kop te tikken.


Tot later!

Erik en Arjen